Een oud nieuw huis

De werken zijn ondertussen een drietal weken achter de rug. Tijd dus voor een update postje. Ondertussen hebben we al een beetje kunnen voelen wat het verschil door de isolatie is. Een volledig beeld zullen we pas over een jaar hebben. Maar het zegt al wel iets dat de temperatuur tot nu toe niet onder de 20°C kwam. Vanochtend was het de eerste keer dat de temperatuur daaronder zakte (tot zo'n 19,5°C), wat nog heel erg goed meevalt eigenlijk. En als de zon er wat doorkomt, ik de strijkhoop takkel en begin te koken, is het binnen de kortste keren weer boven de 20°C.  Maar de cv ketel heb ik nu wel terug van het zomerprogramma af gehaald. Verwarmen doet die nu nog niet maar ze voorspellen voor volgende week kouder weer en het duurt altijd wel een tijdje voor de muren en de vloeren warmte beginnen af te geven. 

De pleister en afwerking is helemaal wat we verwacht hadden. Iedere keer als ik nu kom aangefietst en ons huis zie staan, flitst er nu door mijn hoofd 'ghoh, 't is af". En dat de voorbijgangers hun duimen omhoog steken zegt ook genoeg. 

Voor diegenen die graag het technische deel willen kennen:
Op de muren werd er eerst bekleed met Pavatex platen. Deze houtvezelplaten zijn zo'n 16 cm dik en worden met bouten vastgezet. Het op maat zagen van die platen gaf flink wat stof maar ook een heerlijke houtgeur. Op de onderste rand werd waterwerende EPS isolatieplaten bevestigd. Dit is kort gezegd een soort isimo. Niet natuurlijk of ecologisch maar om de houtvezelplaten te beschermen tegen opstijgend vocht was dit wel noodzakelijk.

Over die platen kwam eerst een laag hechtingspleister van traskalk. Daarover zetten ze dan, weer met traskalk, de afwerkingslaag en die nog werd geschilderd met een silicaatverf. Silicaatverf is een minerale verf dat gemaakt is op basis van siliciumhoudend zand. Dit soort verf dringt diep in een minerale ondergrond door en beschermt tegen algen, vervuiling en schimmels. En gezien deze verf geen "pel" vormt, kan ze ook niet beginnen af te bladderen of vochtproblemen opleveren.

Maar eigenlijk willen jullie gewoon foto's zien, niet?

Voor de start van de werken. Nu steekt het tablet aan het raam rechtsboven nog belachelijk ver uit...

De onderste, waterwerende isolatielaag met een profiel erboven voor de houtvezelisolatie

16 cm, da's dus zo dik

De gaten worden eerst gevuld en de aanzet voor de afgeronde hoeken is gegeven.

De hechtingslaag staat er volledig op.


En een volledig rondje nu volledig af is. Wat denken jullie: hadden de voorbijgangers gelijk toen ze hun duimen opstaken? 

De tabletten aan de ramen hebben nu een "normale" uitsteek. Ook de dakrand sluit veel beter aan.

En bij deze is de verbouwing eigenlijk helemaal rond. Hier en daar blijven nog een paar kleine prullen te doen. Maar ach, als je andere (ver)bouwers hoort is dat normaal. 😶

- EINDE - 

Deel 2: hoe het allemaal (weer) begon

"Het moet hier ergens liggen... In die doos misschien? "

Ssshhhwww, sssccchhhwww,..... "Ucchhe, ucche" 

Spinnenweb, bah bah, "Allez komaan, van mijn vingers af" 

"Ha, hier is het."

Even terug samenvatten: een kleine 10 jaar geleden begonnen we aan ons verbouwavontuur. We kozen toen om dat zoveel mogelijk op een bio-ecologische manier te doen. Dat houdt in dat er hergebruikt wordt wat kan en zoveel mogelijk duurzame en natuurlijke materialen gebruikt worden: hout, schelpen, leem, het passeerde allemaal de voordeur.

Maar koken kost geld en dat geld geraakt soms op. Keuzes moesten gemaakt worden. We besloten om onze prioriteit in de afwerking binnen te leggen en voor de isolatie van de oude buitengevels te sparen. 

De afgelopen jaren leefden we fijn in ons nieuw oud huisje. We hadden lekkere warme voeten en genoten van de rust als we 's morgens het terras op stappen om de eerste koffie te drinken (en ondertussen blogpostjes te schrijven 😉). Tijdens de covid lockdowns beseften we eens te meer hoe fijn we ons huis ervaren.

Ons gasverbruik ligt rond dat van een gemiddeld gezin. Dus ook daar maakten we ons niet te veel zorgen over... als we ooit de gevels isoleren zitten we super goed.

Ondertussen rommelde het op de internationale (geo)politieke scène en schoten energieprijzen de hoogte in. Ook wij slikten even toen we vorig jaar het aangepaste voorstel van onze gasleverancier in de mailbox zagen verschijnen. 

Dat isoleren kwam zo toch een beetje hoger op het prioriteitenlijstje.

Een kleine 2 jaar geleden werd een huis over ons verkocht. Niet veel later kregen we telefoon van het architectenbureau dat onze plannen tekenden... ze hadden in de buurt een nieuw project en wilden eens wat foto's komen maken voor in hun portfolio. 

Toen de nieuwe overburen aan de isolatiefase begonnen,  polste Jeroen al eens bij hun aannemer op welke termijn ze konden inplannen... meer dan een half jaar. *Slik* Maar eerst moest er nog een filmconcert gemonteerd geraken. 

Dit voorjaar begon hij dus firma's te zoeken en aan te schrijven die met ecologische materialen werken. Dat zijn er niet zo super veel. En de wachttijd die de aannemer van de overburen heeft, bleek een voorteken te zijn dat het geen gemakkelijke zoektocht zou worden.

Uiteindelijk hebben we maar van 1 aannemer een offerte gekregen en die lag geheel binnen onze verwachtingen. Jeroen polste eens bij Steven, de architect, of hij nog aanbevelingen had. Want 2 of 3 offertes kunnen vergelijken geeft ons een geruster gevoel.

Stap 2 was het financiële luik. De afspraak met de bank werd vastgelegd en de boekhouder gecontacteerd voor eventuele opties die we de bank konden voorleggen. 

In augustus kwam er eindelijk wat schot in de zaak. Nog 1 winter flink stoken en dan in het voorjaar isoleren. Jeej, we hebben een plan!

Tot we eind augustus telefoon krijgen van de aannemer: er is een vertraging op een andere werf. Als we willen, kunnen ze 5 september beginnen. 😱

Dus, schakelen en het gaspedaal stevig induwen. Gelukkig konden we de bank een stevig voorstel voorleggen. En zo werd er een week later al het materiaal geleverd en moest er heel snel nog de regenpijpen afgekoppeld worden en nog wat greppeltjes gegraven worden. Waarvoor trouwens extra dank aan opa die dat speciaal in de regenbui kwam doen.

En zo komt het dat de mensen van Het Leemniscaat donderdag hier begonnen zijn ons huis in te pakken. 

Voor wie de technische kant graag wilt weten, komt er later nog een apart postje met wat detailfoto's om het een en ander te verduidelijken.

Geniet van de zonnige dag! 

Tot binnenkort

PS: zegt de naam Het Leemniscaat je iets? Dat kan. Zij hebben ook een aantal projecten in Bokrijk.