"Het moet hier ergens liggen... In die doos misschien? "
Ssshhhwww, sssccchhhwww,..... "Ucchhe, ucche"
Spinnenweb, bah bah, "Allez komaan, van mijn vingers af"
"Ha, hier is het."
Even terug samenvatten: een kleine 10 jaar geleden begonnen we aan ons verbouwavontuur. We kozen toen om dat zoveel mogelijk op een bio-ecologische manier te doen. Dat houdt in dat er hergebruikt wordt wat kan en zoveel mogelijk duurzame en natuurlijke materialen gebruikt worden: hout, schelpen, leem, het passeerde allemaal de voordeur.
Maar koken kost geld en dat geld geraakt soms op. Keuzes moesten gemaakt worden. We besloten om onze prioriteit in de afwerking binnen te leggen en voor de isolatie van de oude buitengevels te sparen.
De afgelopen jaren leefden we fijn in ons nieuw oud huisje. We hadden lekkere warme voeten en genoten van de rust als we 's morgens het terras op stappen om de eerste koffie te drinken (en ondertussen blogpostjes te schrijven 😉). Tijdens de covid lockdowns beseften we eens te meer hoe fijn we ons huis ervaren.
Ons gasverbruik ligt rond dat van een gemiddeld gezin. Dus ook daar maakten we ons niet te veel zorgen over... als we ooit de gevels isoleren zitten we super goed.
Ondertussen rommelde het op de internationale (geo)politieke scène en schoten energieprijzen de hoogte in. Ook wij slikten even toen we vorig jaar het aangepaste voorstel van onze gasleverancier in de mailbox zagen verschijnen.
Dat isoleren kwam zo toch een beetje hoger op het prioriteitenlijstje.
Een kleine 2 jaar geleden werd een huis over ons verkocht. Niet veel later kregen we telefoon van het architectenbureau dat onze plannen tekenden... ze hadden in de buurt een nieuw project en wilden eens wat foto's komen maken voor in hun portfolio.
Toen de nieuwe overburen aan de isolatiefase begonnen, polste Jeroen al eens bij hun aannemer op welke termijn ze konden inplannen... meer dan een half jaar. *Slik* Maar eerst moest er nog een filmconcert gemonteerd geraken.
Dit voorjaar begon hij dus firma's te zoeken en aan te schrijven die met ecologische materialen werken. Dat zijn er niet zo super veel. En de wachttijd die de aannemer van de overburen heeft, bleek een voorteken te zijn dat het geen gemakkelijke zoektocht zou worden.
Uiteindelijk hebben we maar van 1 aannemer een offerte gekregen en die lag geheel binnen onze verwachtingen. Jeroen polste eens bij Steven, de architect, of hij nog aanbevelingen had. Want 2 of 3 offertes kunnen vergelijken geeft ons een geruster gevoel.
Stap 2 was het financiële luik. De afspraak met de bank werd vastgelegd en de boekhouder gecontacteerd voor eventuele opties die we de bank konden voorleggen.
In augustus kwam er eindelijk wat schot in de zaak. Nog 1 winter flink stoken en dan in het voorjaar isoleren. Jeej, we hebben een plan!
Tot we eind augustus telefoon krijgen van de aannemer: er is een vertraging op een andere werf. Als we willen, kunnen ze 5 september beginnen. 😱
Dus, schakelen en het gaspedaal stevig induwen. Gelukkig konden we de bank een stevig voorstel voorleggen. En zo werd er een week later al het materiaal geleverd en moest er heel snel nog de regenpijpen afgekoppeld worden en nog wat greppeltjes gegraven worden. Waarvoor trouwens extra dank aan opa die dat speciaal in de regenbui kwam doen.
En zo komt het dat de mensen van Het Leemniscaat donderdag hier begonnen zijn ons huis in te pakken.
Voor wie de technische kant graag wilt weten, komt er later nog een apart postje met wat detailfoto's om het een en ander te verduidelijken.
Geniet van de zonnige dag!
Tot binnenkort
PS: zegt de naam Het Leemniscaat je iets? Dat kan. Zij hebben ook een aantal projecten in Bokrijk.
